Technikum Nr 2 w Zespole Szkół Ekonomicznych im. Stefana Żeromskiego w Legnicy - GRUZJA FASCYNUJĄCA PODRÓŻ!

Porwała ze sobą p. Kuśnierz, swoją klasę - 3T oraz osoby, które były finalistami konkursu wiedzy o Gruzji  i ruszyła 16 kwietnia 2024 r. na 5 dni samolotem do Kutaisi, a stamtąd busami do Batumi.

Batumi, ech Batumi... tak śpiewały niegdyś dziewczyny z zespołu Filipinki i rzeczywiście ich wzdychania można uznać za uzasadnione. Miasto nad brzegiem Morza Czarnego, drugie pod względem wielkości w Gruzji, większe prawie dwa razy od Legnicy, łączy w sobie lokalny koloryt i nowoczesny rozmach. Wąskie uliczki w centrum rodem z Włoch, ciągnąca się kilometrami promenada i sąsiadujące z nią drapacze chmur przypominające Dubaj składają się na klimat miasta na granicy dwóch kultur - azjatyckiej i europejskiej.

Nie mniej uroczy są sami jego mieszkańcy - gościnni, naturalni, bezpośredni, proponujący na barwnych bazarach i w klimatycznych restauracyjkach swoją rodzimą kuchnię, na którą składają się kultowe dania typu chinkali - pierożki w kształcie torebeczek z bulionem i mięsem, chaczapuri - serowa pizza ;), w regionalnym adżarskim wykonaniu z sadzonym jajkiem, o kształcie przypominającym oko, mięsne gulasze, sałatki z bakłażanami, czy na deser słodkie "świece" - czurczele oraz orzechową baklawę.

Byliśmy oczarowani widokiem miasta, a w jego tle ośnieżonymi szczytami gór Kaukazu w Parku Narodowym Mitrala, które mogliśmy podziwiać z dwóch punktów: wjeżdżając 2,5 km kolejką linową na szczyt Argo oraz z Wieży Alfabetycznej o kształcie DNA z wysokości 130 metrów. Zachwycaliśmy się miniogrodem zoologicznym z komicznymi pelikanami, gęstym lasem bambusowym, sokiem wyciskanym z granata i romantyczną ruchomą rzeźbą Ali i Nino. Ponieważ aura nam dopisywała, delektowaliśmy się spacerami po nadmorskim bulwarze w ciepłe, rozświetlone neonami wieczory, a nawet wybraliśmy się na rejs statkiem obserwując zachodzące słońce i tańcząc w takt rytmicznych piosenek.

Całości dopełniały wszędobylskie psiaki, wałęsające się luzem w każdym zakamarku, na szczęście zaczipowane, zaszczepione i dobrze odżywione oraz  piękne dzikie konie pasące się wolno. Ten sielski obraz uświadomił nam, jak dobrze jest żyć bliżej natury i jak bardzo nasza cywilizacja psuje te naturalne relacje. To był naprawdę wspaniały wypad, niezapomnianą wyprawa pierwszy raz poza Europę, uroczy relaks i reset od szkolnej codzienności. Trzeba będzie to jeszcze kiedyś powtórzyć