18 kwietnia 2025 r. przypada 1000. rocznica koronacji Bolesława Chrobrego na pierwszego króla Polski.
Bolesław Chrobry urodził się w 967 roku. Był synem polskiego księcia Mieszka I z dynastii Piastów i księżniczki czeskiej Dobrawy. Po śmierci ojca w 992 roku i zakończeniu wojny domowej w 995 roku, mając 28 lat, został władcą Polski. Za jego panowania terytorium polskie, wskutek zwycięskich kampanii i rozsądnych sojuszy, rozrosło się, osiągając największy obszar w historii średniowiecznej Polski.
Wśród ówczesnych panujących Bolesław Chrobry cieszył się wielkim poważaniem. W 997 roku wsparł biskupa praskiego Wojciecha w misji chrystianizacyjnej na terenie Prus, podczas której misjonarz poniósł męczeńską śmierć. Wówczas Bolesław Chrobry wykupił ciało męczennika, płacąc złotem tyle, ile ważyło, i złożył je w Gnieźnie. Szybka kanonizacja Wojciecha, już w 999 roku, umożliwiła ustanowienie w Polsce pierwszego arcybiskupstwa w Gnieźnie i metropolii gnieźnieńskiej, co zostało uznane podczas zjazdu gnieźnieńskiego w 1000 roku w trakcie pielgrzymki cesarza Ottona III do grobu św. Wojciecha.
W tym samym roku powstały kolejne biskupstwa, w Krakowie, Kołobrzegu i we Wrocławiu, co zapoczątkowało niezależność Kościoła w Polsce od metropolii niemieckich, Bolesław otrzymał zaś prawo decydowania o kandydatach na biskupów. Fakt ten znacząco umocnił pozycję Polski na arenie międzynarodowej. Podczas zjazdu gnieźnieńskiego władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego Otton III w uznaniu działań księcia Bolesława nałożył mu na głowę swój diadem, symbolicznie potwierdzając jego prawo do korony. Koronacja księcia Bolesława na pierwszego króla Polski odbyła się, według przekazów 18 kwietnia 1025 roku w archikatedrze gnieźnieńskiej. Akt koronacji miał doniosłe znaczenie polityczne i strategiczne, był demonstracją niepodległości oraz suwerenności młodego państwa oraz, co równie istotne, znaczącym krokiem w kształtowaniu się tożsamości narodowej,przekształcając księstwo w królestwo.
źródło: senat.gov.pl
